Σε μια στιγμή αδυναμίας, όταν ο νους ταξιδεύει στου "απείρου τη νυχτιά", όταν οι κεραίες της ευαισθησίας είναι τεντωμένες και ο χείμαρρος των συναισθημάτων ξεχειλίζει, τότε αρκεί μία μικρή σπίθα δημιουργικής έμπνευσης, για να προκύψει κάτι το ευφάνταστο. Κάπως έτσι ξεκίνησε και η δημιουργία του συγεκριμένου ιστολογίου, με τη φιλοδοξία να αποτελέσει χώρο γόνιμης ανταλλαγής σκέψεων, διανοημάτων, εμπειριών. Στη βάση της προσπάθειας αυτής-που δεν διεκδικεί τα εύσημα του επαγγελματισμού-βρίσκεται η αγάπη για καθετί το ανθρώπινο, για κάθε μορφή πνευματικής δραστηριότητας που ανάγει τον άνθρωπο στη σφαίρα της αιωνιότητας και δεν τον αφήνει να χαθεί στη "σκόνη του χρόνου". Με όχημα, λοιπόν, την ευαισθησία, το όνειρο, τη φαντασία, ακόμη και την ψευδαίσθηση, ας ταξιδέψουμε σε έναν κόσμο που επιμένει να φέρει ακόμα τη σφραγίδα της γνησιότητας, του αλώβητου, του καθαρού, του άσπιλου και αμόλυντου από την πεζότητα και ρηχότητα της καθημερινότητάς μας!!!

Αντί καλωσορίσματος...

Τι νέοι που φτάσαμεν εδώ, στο έρμο νησί, στο χείλος
του κόσμου, δώθε απ' τ' όνειρο και κείθε απ' τη γη!

Κ. Καρυωτάκης, Ελεγεία και Σάτιρες

ΤΑ ΝΕΑ ΜΑΣ ΣΕ ΤΙΤΛΟΥΣ

Κυριακή 11 Αυγούστου 2013

"Ασίνην τε..."

Κάθε ταξίδι είναι και μία μοναδική εμπειρία. Πόσο μάλλον όταν ο προορισμός σε μεταφέρει σε μία εποχή αλλοτινής δόξας και μεγαλείου. Δεν είναι καθόλου υπερβολή ότι μία περιδιάβαση σε έναν αρχαιολογικό χώρο, ένα απομεσήμερο του Ιουλίου, με τις ακτίνες του φωτοδότη ήλιου να θωπεύουν με τρυφερότητα τα απομεινάρια μιας μυκηναϊκής ακρόπολης, είναι σαν ένα ταξίδι στο χρόνο, που υπογραμμίζει με κατηγορηματικό τρόπο το εφήμερο της ανθρώπινης ύπαρξης. Η ακρόπολη της αρχαίας Ασίνης στέκει αγέρωχα πλάι στο Τολό, το κοσμοπολίτικο χωριό του νομού Αργολίδας, μόλις λίγα χιλιόμετρα έξω από το Ναύπλιο, μεταδίδοντας στον επισκέπτη μία μοναδική ενεργειακή δύναμη, που είναι αδύνατο να περιγραφεί με λόγια. Αρκεί να σταθείς για λίγα λεπτά κάτω από τον επιβλητικό βράχο, για να μυηθείς στη μαγεία του μνημείου. Κάπως έτσι θα πρέπει να αισθάνθηκε και ο μεγάλος Γιώργος Σεφέρης, ο οποίος επέλεξε τη φόρμα της ποιητικής γλώσσας, για να αποτυπώσει ό,τι ο πεζός λόγος αδυνατούσε να εκφράσει, χαρίζοντάς μας ένα από τα πιο μεστά του ποιήματα, τον "Βασιλιά της Ασίνης".
 

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου

Related Posts Plugin for WordPress, Blogger...