Πανελλήνιος Μαθητικός Διαγωνισμός Γελοιογραφίας-Κόμικς

Η Educartoon, το Μεταπτυχιακό Πρόγραμμα Σπουδών «Ιστορική Έρευνα, Διδακτική και Νέες Τεχνολογίες» και η επιστημονική ένωση «Νέα Παιδεία» προκηρύσσουν Πανελλήνιο Μαθητικό Διαγωνισμό Γελοιογραφίας-Κόμικς με θέμα «Οι νέοι σκιτσάρουν για την Ευρώπη».

Ο διαγωνισμός αφορά τους μαθητές του Γυμνασίου, του Γενικού και Εσπερινού  Λυκείου, καθώς και του Λυκείου Επαγγελματικής-Τεχνικής Εκπαίδευσης.

Ο διαγωνισμός ξεκινάει στις 20 Σεπτεμβρίου 2013 και λήγει στις 30 Νοεμβρίου 2013. Έως την καταληκτική του ημερομηνία θα πρέπει να έχουν υποβληθεί τα μαθητικά έργα με συστημένη επιστολή ή courier στην ταχυδρομική διεύθυνση EDUCARTOON, Δωδεκανήσου 45, Τ.Θ 457, 17402 Άλιμος Αττικής, με ημερομηνία σφραγίδας ταχυδρομείου ή επίδοσης σε εταιρία courier το αργότερο 30 Νοεμβρίου 2013.

Για περισσότερες πληροφορίες ως προς τις θεματικές και τις προδιαγραφές πατήστε εδώ.

Επίσης, μπορείτε να κατεβάσετε και την αίτηση συμμετοχής στο διαγωνισμό, πατώντας εδώ.

Βόλτα στην παραλία της Θεσσαλονίκης. Τότε και τώρα.

Βόλτα στην παραλία της Θεσσαλονίκης. Τότε και τώρα.

Ιστορία Γ΄ Λυκείου Θεωρητικής: Το αγροτικό ζήτημα(Σχεδιάγραμμα και ενδεικτικές ερωτήσεις)

Διαγραμματική παρουσίαση της ενότητας "Το αγροτικό ζήτημα"(σσ.42-45 σχολικού βιβλίου) και προτεινόμενες ερωτήσεις (με τις απαντήσεις τους) για εμπέδωση της διδακτέας ύλης.

Αρχαία Γ΄ Λυκείου Θεωρητικής: Ερωτήσεις Εισαγωγής(Γενική Εισαγωγή-Πλάτωνος Πρωταγόρας)

Η διδακτέα ύλη των αρχαίων ελληνικών Γ΄ Λυκείου θεωρητικής κατεύθυνσης ξεκινά από την εισαγωγή του βιβλίου "Φιλοσοφικός Λόγος". Προκειμένου οι μαθητές και οι μαθήτριες να βοηθηθούν στην απομνημόνευση και εμπέδωση της εισαγωγής, προτείνουμε μία σειρά από ενδεικτικές ερωτήσεις με τις απαντήσεις τους, με τη διευκρίνιση ότι σε κάθε περίπτωση οι ίδιες ερωτήσεις μπορούν να τεθούν και με εναλλακτικό τρόπο στις Πανελλήνιες Εξετάσεις.  Πατώντας εδώ μπορείτε να δείτε το σχετικό αρχείο.

Καλή αρχή!!!

Σαν Σήμερα (14-9-1960)

Σαν Σήμερα(14-9-1960)Πέθανε ο συγγραφέας Μ. Καραγάτσης - πολιτισμός - Το Βήμα Online

Η ποίηση στην Εκπαίδευση

Τον Μάρτιο του 2013  ο Όμιλος Ερασιμόλπων «Το κοινόν των ωραίων τεχνών» διοργάνωσε εκδήλωση με θέμα: "Η ποίηση στην Εκπαίδευση". 

O φιλόλογος και ποιητής  κ. Δημήτρης Αρμάος  κατέθεσε  τις εμπειρίες του σχετικά με την παρουσία του λογοτεχνικού-ποιητικού λόγου στις αίθουσες των σχολείων.  Αναφέρθηκε στην λογοτεχνία-ποίηση ως αντικείμενα με γνωστικό ενδιαφέρον, τον τρόπο διαδασκαλίας και τα αναμενόμενα οφέλη από την "εφαρμογή" τους στην εκπαίδευση.

O φιλόλογος και ποιητής  κ. Άγγελος Καλογερόπουλος  κατέθεσε τις εμπειρίες του σχετικά με την παρουσία του ποιητικού λόγου ως προσωπικού τρόπου γνώσης αλλά όχι αυθαίρετου, αναφερόμενος στην προσωπική του διαδρομή εντός των σχολείων.

 

κ. Δημήτρης Αρμάος

κ. Άγγελος Καλογερόπουλος

Αναδημοσίευση απο:  http://www.antifono.gr

Γιάννης Χαρούλης: "Χειμωνανθός"

Τί ευτυχής συγκυρία, όταν διαπιστώνεις ότι υπάρχουν στις μέρες μας άνθρωποι που υπηρετούν την τέχνη τους με σεβασμό και μεράκι, αποβλέποντας σε μία ειλικρινή ανταπόκριση από το ευρύ κοινό. Ο Γιάννης Χαρούλης μπορεί μακράν να συγκαταλεγεί στη χορεία των σύγχρονων καλλιτεχνών που μας υπενθυμίζουν ότι η ποίηση έχει λόγο ύπαρξης στη ζωή μας, γιατί μας ανάγει σε μία ανώτερη σφαίρα ήθους μιας και υπογραμμίζει κατηγορηματικά ότι -πέραν όλων των άλλων- είμαστε "άνθρωποι". 

Καλό φθινόπωρο!!!

Φθινόπωρο στον έρωτα
απόψε ανατέλλει
αρισμαρί και μέλι
μύρισαν τα βουνά
κι εγώ κοιτάζω σιωπηλός
το χώμα το βρεγμένο
σαν κάρβουνο αναμμένο
η ομορφιά πονά.

Φιλί γυρεύω του ουρανού
κι αυτός μου δίνει στάχτη
μα απ΄ της καρδιάς τ΄ αδράχτι
σαν θέλω να κοπείς
σαλεύουν τα πορτόφυλλα
κι η κλειδωνιά γυρίζει
αέρας μου σφυρίζει
αν έρθεις, μην αργείς.

Γδύσου κι από τα μάτια μου
πάρε νερό και πλύσου
ο χωρισμός θυμήσου
είναι χειμωνανθός
τη λύπη την κατοίκησα
σε νύχτα και σε μέρα
σ΄ αφήνω στον αέρα
για να σε βρω στο φως.

Η αγάπη φόβους και όνειρα
δειπνά προτού ραγίσει
στου πόνου το ξωκλήσι
αγιάζει η ερημιά
κι εγώ μια θλίψη που ζητώ
για να με σημαδέψει
το φως πριν βασιλέψει
θα σ' αρνηθώ ξανά.

Στίχοι: Ελένη Φωτάκη
Μουσική: Γιώργος Καζαντζής
Πρώτη εκτέλεση: Γιάννης Χαρούλης

 

Κωστής Παλαμάς: "Ο Δωδεκάλογος του γύφτου"

 

 Ο «Δωδεκάλογος του Γύφτου» είναι ένα συνθετικό ποίημα του ποιητή Κωστή Παλαμά που εκδόθηκε  για πρώτη φορά στις 5 Σεπτεμβρίου του 1907 και αποτελείται από δώδεκα λόγους. Σ’ αυτό ο γύφτος συμβολίζει την ψυχή που δεν υποτάσσεται σε τίποτα, αλλά συνέχεια προσπαθεί να δημιουργήσει κάτι καινούργιο και στερεό, γκρεμίζοντας ο,τιδήποτε παλιό. Ο Κ. Παλαμάς έγραψε τον «Προφητικό», τον όγδοο από τους δώδεκα λόγους, δέκα χρόνια μετά την ήττα στον ελληνοτουρκικό πόλεμο του 1897. Σ’ αυτόν ο ποιητής παρουσιάζει ως προφητείες τα γεγονότα που έχουν ήδη συμβεί στην εποχή του. Το σκηνικό τοποθετείται στο Βυζάντιο. Η πολιτική ηγεσία είχε παραδοθεί στην αδιαφορία και τη διαφθορά, με αποτέλεσμα να μην πάρει είδηση την τουρκική απειλή, που ολοένα και πλησίαζε. Στο απόσπασμα του σχολικού βιβλίου ο ποιητής – προφήτης πληγωμένος από την αδιαφορία της πολιτικής ηγεσίας και των συμπολιτών του, προβλέπει αρχικά τον ξεπεσμό της χώρας του, αλλά στο τέλος εκφράζει την ελπίδα για την ανάσταση και αναγέννηση του ελληνικού έθνους. 

Ο ποιητής προφητεύει την παρακμή της ελληνικής πολιτείας από την εποχή της βυζαντινής αυτοκρατορίας και ύστερα. Προβλέπει πως θα’ ρθει η ώρα που η Χώρα θα πέσει, γεγονός που θα διαδοθεί σ’ όλο τον κόσμο. Η θεά Φήμη θα στείλει παντού το τελευταίο της σάλπισμα. Επίσης, προβλέπει ότι η Χώρα θα χάσει το μεγαλείο της και θα καταστραφεί. Στη συνέχεια παρομοιάζει την ιστορική διαδρομή της πολιτείας με την πορεία του ήλιου. `Οπως ο ήλιος, έτσι και η χώρα έλαμψε, όμως τώρα είναι η ώρα να δύσει οριστικά. Η πολιτεία θα χαθεί, όπως χάνονται τα μαγεμένα λιβάδια από τις μάγισσες στα παραμύθια. Η Χώρα θα καταστραφεί και δε θ’ αφήσει τίποτα πίσω της. Αφού χαθεί η πολιτεία, θα κλαινε τα πουλιά στα μνήματα και οι ιτιές θα γέρνουν θρηνητικά. Το πτώμα της πολιτείας θα μείνει άθαφτο και θα αποτελέσει λεία για τα σκυλιά και τα ερπετά. Οι μεταγενέστεροι θα τη θυμούνται σαν ένα άθλιο σκελετό. Σ’ αυτή την κατάσταση θα βρίσκεται η Ψυχή της Χώρας μέχρι να τη λυπηθεί ο Θεός της αγάπης και να την απαλλάξει από την αμαρτία. Η Ψυχή της πολιτείας, που είχε φτάσει στο τελευταίο σκαλοπάτι του ξεπεσμού, θα ανεβεί τη σκάλα που οδηγεί στο καλό. Θα νιώσει να φυτρώνουν πάνω της τα παλιά της φτερά, που θα τη βοηθήσουν να ξαναποκτήσει τη χαμένη της δόξα.

Η Ελλάδα ποτέ δε θα χαθεί. Ακόμη κι αν έχει καταστραφεί προσωρινά, θα ξαναποκτήσει την παλιά δόξα της και θα αποκαταστήσει το εθνικό της γόητρο.

Πηγή: www.antiepilogou.gr/show_news.php?id=382
 

Κι ένα υπέροχο τραγούδι σε στίχους Αλέξανδρου Παπαδιαμάντη με τη μελωδική φωνή του Ψαραντώνη, το οποίο συμπεριλαμβάνεται στο δίσκο "Το σκοτεινό τρυγόνι".

ΟΔΗΓΙΕΣ ΔΙΔΑΣΚΑΛΙΑΣ ΕΡΕΥΝΗΤΙΚΗΣ ΕΡΓΑΣΙΑΣ (Project) ΣΤΗΝ Α΄ ΚΑΙ Β' ΤΑΞΗ ΛΥΚΕΙΟΥ 2013-2014

ΟΔΗΓΙΕΣ ΔΙΔΑΣΚΑΛΙΑΣ ΕΡΕΥΝΗΤΙΚΗΣ ΕΡΓΑΣΙΑΣ (Project) ΣΤΗΝ Α΄ ΚΑΙ Β' ΤΑΞΗ ΛΥΚΕΙΟΥ 2013-2014

ΟΔΗΓΙΕΣ ΔΙΔΑΣΚΑΛΙΑΣ ΜΑΘΗΜΑΤΩΝ Β' ΤΑΞΗΣ ΓΕΝΙΚΟΥ ΛΥΚΕΙΟΥ

ΟΔΗΓΙΕΣ ΔΙΔΑΣΚΑΛΙΑΣ ΜΑΘΗΜΑΤΩΝ Β' ΤΑΞΗΣ ΓΕΝΙΚΟΥ ΛΥΚΕΙΟΥ

Οι εργαζόμενες γυναίκες τον Α΄ Παγκόσμιο Πόλεμο

Αναδημοσίευση από: http://www.aragma.gr
Πρωτότυπη δημοσίευση στα αγγλικά: http://www.visualnews.com/2013/09/03/working-women-first-world-war/

Φαίνεται μακριά ο Πρώτος Παγκόσμιος Πόλεμος; Ξέρετε τι δύναμη ήθελε τότε για τις γυναίκες να βγουν στην αγορά εργασίας: Δεν έχουμε εμβληματικές γυναίκες από εκείνη την εποχή, όλες τους ήταν ανώνυμες αλλά σκληρές και ανθεκτικές.

Αυτές οι γυναίκες χαμένες στη λήθη της ιστορίας, αφανείς ήρωες του φύλου γους έβαλαν πλάτη για τη σύγχρονη γυναίκα και όσα δικαιώματα έχει αυτή σήμερα. Αυτές έδωσαν ώθηση στις σουφραζέτες της Αγγλίας, στα γυναικεία κινήματα που ζητούσαν δικαίωμα στην ψήφο.

Δείτε παλιές φωτογραφίες.

Γραμμή παραγωγής πυρομαχικών, Παρίσι 1916


Γυναίκες αχθοφόροι στο σταθμό Marylebone στο Λονδίνο, 1915



Γυναίκες πυροσβέστες, Μάρτιος 1916



Εθελόντριες στρατιωτίνες, Οκτώβριος 1916



Γυναίκες μηχανολόγοι, 1917



Γυναίκα μηχανικός, 1915



Γυναίκα δουλεύει χάλυβα, Νοέμβριος 1917



Γυναίκα εργάτης σε εργοστάσιο εξοπλισμών, 1914



Νεαρές γυναίκες από τη Μασαχουσέτη στο πρώτο τάγμα θανάτου, 1917

Το συγκεκριμένο αρχειακό υλικό θα μπορούσε να αξιοποιηθεί είτε ως αφόρμηση είτε στα πλαίσια μιας συζήτησης με αφορμή την αναφορά στο διαχρονικό αγώνα των φύλων για επιβίωση, αλλά και για κατοχύρωση των δικαιωμάτων τους (χειραφέτηση γυναικών) πάντοτε ασφαλώς σε συχετισμό με λογοτεχνικά κείμενα συναφούς περιεχομένου που θα δοθούν κατά την κρίση του διδάσκοντος.

Αλμπέρ Καμύ: "Ο επαναστατημένος άνθρωπος"

Καθώς «όλα σ’ αυτό τον κόσμο αποπνέουν έγκλημα» σύμφωνα με τον Μποντλέρ τι ακριβώς είναι ο επαναστατημένος άνθρωπος, «ένας άνθρωπος που λέει όχι» ή αλλιώς ο μεταφυσικά εξεργεμένος άνθρωπος, ο οποίος «ορθώνεται ενάντια στη μοίρα του και σε ολόκληρη τη δημιουργία».

Από την Τέσυ Μπάιλα

Λόγια λιτά που συνοψίζουν όλα όσα ο Αλμπέρ Καμύ μας παραθέτει σ’ αυτό το εκπληκτικό μανιφέστο περί ζωντανής και άγρυπνης συνείδησης που είναι το συγκεκριμένο βιβλίο, γραμμένο εξήντα χρόνια πριν αλλά πάντοτε επίκαιρο και ανατρεπτικό.

«Ο επαναστατημένος άνθρωπος» του Καμύ είναι ένα αιχμηρό κείμενο που πετυχαίνει να αποσαφηνίσει τους κώδικες που υπάρχουν ανάμεσα στις ουτοπίες της πολιτικής και της επανάστασης και να προσδιορίσει με ακρίβεια πόσο σημαντική είναι η ανθρωπιά που πρέπει να αποπνέει κάθε επαναστατική πράξη, καθώς είναι δεδομένη η αδιαπραγμάτευτη αξία της και ο στόχος της να οδηγήσει με ασφάλεια την κοινωνία μακριά από ιδεολογίες και φανατισμούς που εμποδίζουν την απρόσκοπτη λειτουργία της και μετατρέπουν το αποτέλεσμα της επαναστατικής δράσης συχνά σε εφιάλτη.

Ο σουρρεαλιστής Ανδρέας Εμπειρίκος

Στις 2 Σεπτεμβρίου του 1901 γεννιέται ο Έλληνας ποιητής, πεζογράφος, φωτογράφος και ψυχαναλυτής Ανδρέας Εμπειρίκος, ο οποίος έμελλε να γίνει ένας από τους σημαντικότερους εκπροσώπους του ελληνικού υπερρεαλισμού, εξέχουσα μορφή της αποκαλούμενης Γενιάς του '30.

«Εγώ εξεπαιδεύθην στην καθαρεύουσα. Τα εκφραστικά μου μέσα στη δημοτική ήσαν ακαδημαϊκά, ψεύτικα. Τα 'μαθα. Έγραφα ως δημοτικιστής ώσπου έφθασα στον υπερρεαλισμό. Και έχω ακόμη μερικά κείμενά μου τυπικώς υπερρεαλιστικά. Και σαν νέος που ήμουν και παιδί, δεν ήμουν καν δημοτικιστής, με την έννοια που λέμε σήμερα, ήμουν μαλλιαρός, μαθητής του Ψυχάρη, κάτοχος της γραμματικής του».