Τιμώμενο πρόσωπο στο αποψινό επεισόδιο της σειράς ντοκυμαντέρ του Σκάι ο Γιάννης Ρίτσος, ο ποιητής της Ρωμιοσύνης και της Κυράς των Αμπελιών, ο άνθρωπος που μπόλιασε τους καημούς και τα βάσανα αυτού εδώ του τόπου μέσα στο έργο του. Καθαρόαιμος αγωνιστής, μύστης του ελληνικού μεγαλείου, ευαίσθητος καλλιτέχνης που λάξευε την πέτρα με την ίδια μαεστρία που συνέθετε στίχους. Η αξία του ανυπέρβλητη. Η υστεροφημία του δεδομένη.
Ο ποιητής θα υποστεί ανηλεή διωγμό για τις πολιτικές του πεποιθήσεις και βιώσει πολλάκις την πικρή εμπειρία της εξορίας. Ευτύχημα για μας μιας και στον τόπο εξορίας θα συνθέσει ένα σημαντικό κομμάτι του έργου του.
ΗΜΕΡΟΛΟΓΙΟ ΕΞΟΡΙΑΣ, Ι
27 Οκτωβρίου 1948
Εδώ τ' αγκάθια είναι πολλά -
αγκάθια, καστανά, κίτρινα αγκάθια,
σ' όλο το μάκρος της μέρας, ως μέσα στον ύπνο.
αγκάθια, καστανά, κίτρινα αγκάθια,
σ' όλο το μάκρος της μέρας, ως μέσα στον ύπνο.
Όταν περνούν το συρματόπλεγμα οι νύχτες
αφήνουν μικρά κουρέλια απ' τη φούστα τους.
αφήνουν μικρά κουρέλια απ' τη φούστα τους.
Τα λόγια που μας φάνηκαν όμορφα κάποτε
χάσαν το χρώμα τους σαν το γιλέκο του γέρου στο σεντούκι
σαν ένα λιόγερμα σβησμένο στα τζάμια.
χάσαν το χρώμα τους σαν το γιλέκο του γέρου στο σεντούκι
σαν ένα λιόγερμα σβησμένο στα τζάμια.
Οι άνθρωποι περπατάνε με τα χέρια στις τσέπες
ή κάποτε χειρονομούν σα να διώχνουν μια μύγα
που ξανακάθεται στο ίδιο μέρος πάλι και πάλι
στα χείλη του άδειου ποτηριού ή πιο μέσα
σ' ένα σημείο απροσδιόριστο κι επίμονο
όσο κι η άρνησή τους να το αναγνωρίσουν.
ή κάποτε χειρονομούν σα να διώχνουν μια μύγα
που ξανακάθεται στο ίδιο μέρος πάλι και πάλι
στα χείλη του άδειου ποτηριού ή πιο μέσα
σ' ένα σημείο απροσδιόριστο κι επίμονο
όσο κι η άρνησή τους να το αναγνωρίσουν.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου